Israel, 10 september 2016
Beste lezer,
Als ik kijk naar de introductie welke ik vorig jaar t.g.v. Joods Nieuwjaar heb geschreven om uw aandacht te vragen voor de noodzakelijke hulp aan families die door het terrorisme in steden als Sderot, Nitzan, Shiloh, Netanya getroffen zijn, dan is er het afgelopen jaar weinig veranderd. Niet op terreurgebied, niet op sociaal gebied, niet op internationaal politiek gebied, niet op religieus gebied.
Maandag j.l. heb ik op de NOS een programma mogen bekijken over de donderdag jl. geopende Paralympische Spelen. 
Ik was diep onder de indruk van het gegeven dat ook dit gigantische toernooi de nodige aandacht krijgt. Duidelijk is dat als gehandicapte patiënten via een goede begeleiding aan sport doen, veel invaliden maatschappelijk kunnen meedraaien. Kijk eens tijdens de komende week naar uitzendingen, dan geniet u van de prestaties en de stralende gezichten.
Een vreemde zaak was dat onmiddellijk na dit programma een uitzending over Gaza werd getoond. Het was een vreemd programma over een voetbalwedstrijd in Gaza waarbij ook andere verhalen waren toegevoegd. Maar niet de achtergrond, de geschiedenis, en dus de reden waarom de Gazastrook zelfstandig zou kunnen leven, en dat als onafhankelijke staat. En dat er dan ook een vader te horen is, die tegen zijn zoontje zegt dat hij nu naar school moet om te leren, en als hij van school af is, Joden moet doden. Dan is de sfeer in Gaza te begrijpen. Continue reading
Follow