Israel, 9 mei 2017
Beste lezer,
De herdenking van de slachtoffers gedurende de jaren 40/45 was indrukwekkend. Niet alleen het aantal aanwezigen, maar toch ook de gehouden toespraken. Dat er speciaal aandacht is besteed aan het lijden van de Joodse bevolkingsgroep was toch wel heel bijzonder. Het zou volmaakt zijn geweest als ook de families die families gered hebben, zouden zijn vermeld. Vergeef mij, maar met alle respect, Anne Frank is via haar dagboek wereldberoemd geworden, ik zit vandaag nog rustig te schrijven, dank zij de hulp van een aantal families en een geweldige groep studenten.
En wanneer wij allen dan ook nog ’s avonds naar de tv kijken en een overzicht zien van de achtervolging, de bijzondere treinreizen naar de concentratiekampen dan realiseren we ons in wat voor een moeilijke periode wij geleefd hebben.
Dan mogen we ons allen afvragen of het huidige wereldbeeld niet aangeeft dat de nabije toekomst een situatie creëert welke nog moeilijker is dan de periode die wij gedenken.
Ik verwijs nogmaals naar het gegeven dat het in 1942 bij diverse regeringen al bekend was dat enkele
miljoenen mensen gedood waren en er geen aanwijzing was dat hiermee gestopt zou worden.
Vandaag leven we weliswaar in een andere sfeer, maar vallen er bijna iedere dag ook slachtoffers. Daar wordt wel over gesproken, maar daar blijft het bij. Continue reading
Follow