Ron Prosor – Oscars in de VN

Israel, 23 februari 2015

Handvest van de VN: handhaving van de internationale vrede en veiligheid

Toespraak van Ambassadeur Ron Prosor bij de VN:

“Dit debat werd bijeengeroepen om de internationale inzet voor de beginselen van het VN-Handvest te herbevestigen, dat spreekt over de VN als een centrum voor harmonie tussen de naties. De enige melodie welke ik hoor is het refrein van veroordelingen tegen Israël.”

Meneer de voorzitter,

Zeventig jaar geleden waren vertegenwoordigers van 50 landen bijeen in San Francisco. Een ontmoeting voor het opstellen van het Handvest van de nieuw gevormde Verenigde Naties. President Truman sprak de conferentie toe en zei: “Met dit Handvest kan de wereld beginnen vooruit te kijken naar de tijd dat het mogelijk is als waardige mensen een goed en vrij leven te hebben.”

De ondertekenaars waren van mening dat elke man en vrouw op deze aarde waardigheid en rechten heeft. Na het zien van de verwoestingen van de twee wereldoorlogen binnen de tijdsspanne van een generatie, werd begrepen dat vrijheid nooit vrij was. Het is niet genoeg om een ​​handvest te schrijven of een toespraak te houden, waarin de vrijheid wordt bevochten.

Meneer de voorzitter,

Artikel 1 van het Handvest van de Verenigde Naties schetst vier doelstellingen.

De eerste is om de internationale vrede en veiligheid te handhaven en doeltreffende maatregelen te nemen ter voorkoming en verwijdering van bedreigingen voor de vrede.

De grootste bedreiging voor de veiligheid in de wereld wordt veroorzaakt door radicale islamitische groeperingen als Hamas, Hezbollah, Al-Qaeda, ISIS, en Boko Haram. De strijd wordt gevoerd tegen deze groepen en is een strijd tussen beschaving en barbarij, tussen pluralistische en totalitaire samenlevingen, tussen tirannie en vrijheid.

Dag na dag verspreidt extremisme haar lelijke tentakels en destabiliseert het proces van gemeenschappen en naties. De dreiging is duidelijk en die groeit. En toch is deze Raad terughoudend geweest om beslissende acties te ondernemen. Erger nog, het heeft de mogelijkheid geschapen om die naties, die terroristische groepen een haven, financiering en ondersteuning geven, te steunen.

Op 28 januari hebben Hezbollah-terroristen anti-tank raketten op een IDF-voertuig in het noorden van Israël afgevuurd. Met als gevolg dat twee Israëlische soldaten werden gedood en zeven anderen gewond. Hezbollah nam onmiddellijk de verantwoordelijkheid voor de aanval op zich. Men zou denken dat in het licht van deze duidelijke erkenning van schuld, de Veiligheidsraad onmiddellijk en ondubbelzinnig Hezbollah zou veroordelen. Toch duurde het een hele week om een verklaring vrij te geven, die niet eens de terroristische groep noemde.

Als we van plan zijn om terreur te bestrijden, dan moeten we geen onderscheid tussen terreur en terreur maken – er is geen goede of slechte terreurgroep. We moeten ze allemaal gelijk behandelen.

Hezbollah heeft Libanon al drie decennia gegijzeld, en nu lijkt het de bedoeling te zijn om ook de Veiligheidsraad te gijzelen. Dankzij de achterkamertjesonderhandelingen van haar Iraanse voorbeeld is het Hezbollah echter toegestaan haar schrikbewind te handhaven..

Hier, in het theater van het absurde, zou het me niet verbazen als ISIS een hoofdrol in de Mensenrechtenraad werd gegeven. Laat ik duidelijk zijn – deze instelling, de ISIS, kan geen aanspraak maken om de internationale veiligheid hoog te houden – terwijl u geniet van die naties die actief vrede en veiligheid.ondermijnen

Meneer de voorzitter,

Het tweede doel van het VN-Handvest is om de relaties te bevorderen tussen naties op basis van respect voor het beginsel van gelijke rechten.

Als we eerlijk zijn tegenover onszelf dan moeten we toegeven dat we niet genoeg aan fundamentele vrijheden hebben gedaan. Een voorbeeld is het Midden-Oosten. In het hele Midden-Oosten proberen repressieve regimes te controleren wat mensen denken, hoe ze worden opgeleid, hoe ze zich kunnen handhaven en wat ze moeten geloven.

Gedurende 2000 jaar bewoonden christelijke gemeenschappen het landschap van het Midden-Oosten. Vandaag is dat cijfer geslonken tot minder dan 10 procent. We zagen een voorbeeld van deze wrede vervolging net vorige week, toen ISIS 21 Egyptische koptische christenen in Libië hebben onthoofd.

Maar niet alleen de christenen worden vervolgd; alle minderheidsgroepen zijn in gevaar. Als we spreken over Yezidi’s, Bahai, Koerden, christenen en moslims dan weten we dat zij worden verdreven en gedood door radicale extremisten met een snelheid van 1000 mensen per maand.

Extremisten hebben een plaag van vervolging losgelaten en geloven dat ze door mensen het zwijgen op te leggen, de beschaving kunnen vernietigen. Nobelprijswinnaar en humanitaire activist, Elie Wiesel zei (en ik citeer): “Waar mannen en vrouwen worden vervolgd vanwege hun ras, religie of politieke opvattingen – en als daar niets aan wordt gedaan – groeit dat uit tot het centrum van het universum.”

Miljoenen mannen en vrouwen kijken naar ons om hun waardigheid en hun rechten te verdedigen, en we doen eenvoudigweg niet genoeg om hen te helpen.

Meneer de voorzitter,

Het derde doel van het Handvest is het bevorderen en bemoedigen van respect voor de mensenrechten.

De primaire instantie die verantwoordelijk is voor de handhaving van dit principe is de Raad voor de Mensenrechten. De leden van de Raad zijn op dit moment onder andere Saoedi-Arabië, Qatar, Algerije, en Venezuela. Ik zie niet één persoon in deze zaal die berecht zou willen worden in een van die landen. En ik zou denken dat niemand hier bereid zou zijn om een ​​kritisch artikel te schrijven over een van deze overheden, als hij leeft onder hun heerschappij – zeker niet als je je vrijheid of je leven waardeert.

Maar deze en andere overtreders van de mensenrechten hebben leidinggevende functies in deze instelling. In 2008 bijvoorbeeld werd Saoedi-Arabië – een regime dat berucht is voor openbare executies, zweepslagen en onthoofdingen – gekozen tot speciale rapporteur van de Derde Commissie van de Verenigde Naties inzake de rechten van de mens.

Feit van de zaak is dat deze instelling is gekaapt. De meedogenloze dictaturen die journalisten gevangen houden, haasten zich om ons een lezing over de deugden van een vrije pers te geven. De repressieve dictaturen die politieke tegenstanders vervolgen en dwarszitten over vrije en eerlijke verkiezingen. En de massamoordende tirannieke regiems prediken ons over mensenrechten.

En toch, in plaats van kritiek op deze regiems, worden de diverse naties die de internationale vrede ondermijnen gekozen door de VN-organen die verantwoordelijk zijn voor het handhaven van de wereldwijde veiligheid. In 2013 heeft de Algemene Vergadering Iran gekozen voor de VN-commissie die zich bezighoudt met de ontwapening en internationale veiligheid. Dit is zoiets als het uitnodigen van Noord-Korea om een resolutie over cyberveiligheid te schrijven.

Maar de absurditeit is nog niet ten einde. Vorig jaar werd Iran werd gekozen om te dienen als vice-voorzitter van de juridische commissie van de Verenigde Naties – een ongebruikelijke keuze gezien het feit dat de Iraanse burgers eerlijke processen worden geweigerd. Het is opmerkelijk dat Iran zo actief is in internationale zaken gezien het feit dat de burgers geen mogelijkheid wordt geboden om te participeren in de Iraanse nationale aangelegenheden.

Meneer de voorzitter,

Het vierde en laatste doel van het Handvest is een centrum te zijn voor de harmonisatie van de acties van de naties.

Meneer de voorzitter – u hebt dit debat laten plaatsvinden om de internationale betrokkenheid bij de principes van het VN-Handvest te bevestigen. Het Handvest spreekt over de Verenigde Naties als een centrum voor de harmonisatie van de acties van de naties, maar de enige harmonie die ik hoor, is een koor van veroordelingen gericht tegen Israël.

Dit instituut zal nooit voldoen aan de principes in zijn handvest zolang het aanhoudend, consequent en nadrukkelijk gericht is op Israël. Vorig jaar heeft de Algemene Vergadering 20 resoluties aangenomen die Israël eruit pikten voor veroordeling, en slechts drie resoluties over acties van alle andere landen.

De ergste humanitaire crisis van onze generatie vindt plaats in Syrië, waar meer dan 200.000 mannen, vrouwen en kinderen zijn vermoord door een regime dat marteling, honger, chemische wapens en bommen telt. En toch is tijdens de Algemene Vergadering slechts één resolutie aangenomen waarbij het brutale Syrische regiem werd veroordeeld.

Sinds 2006 waren meer dan de helft van alle resoluties die werden aangenomen door de VN-Mensenrechtenraad met kritiek op een bepaald land, gericht op Israël. Dit is niet logisch, het is niet moreel – dit is eenvoudig vooroordeel.

Als de acties van de VN tegen de meetlat van het Handvest worden geplaatst, dan kan de instelling gewoon niet meten. Wij doen hen die ons het meest nodig hebben tekort.

Meneer de voorzitter,

Gisteravond vierde Hollywood de Oscars, en terwijl miljoenen keken, dacht ik aan het volgende.

Als er Oscars zouden worden gegeven voor de handhaving van de internationale vrede en veiligheid bij de VN, dan zou ik niet verbaasd zijn als de volgende kandidaten werden bekroond:

In de categorie Beste Acteur – voorgedragen als een vredelievend land, terwijl het nucleaire capaciteiten ontwikkelt, de Holocaust ontkent, en een bedreiging is voor de vernietiging van een andere lidstaat … de Oscar gaat naar Iran.

In de categorie voor Beste Mannelijke Bijrol – voor haar niet aflatende steun aan het regime van Assad, met het doden van honderdduizenden burgers … de Oscar gaat naar Hezbollah.

In de categorie voor Beste Visuele Effecten – voor het doen verdwijnen van vrouwen uit de publieke sfeer, de Oscar gaat naar … surprise, surprise … Saoedi-Arabië. Geen concurrentie daar.

En tenslotte, voor het herschrijven van de geschiedenis, de Oscar voor de Beste Editing gaat naar … de Palestijnse Autoriteit. Maar de waarheid is – de Palestijnse Autoriteit heeft al genoeg prijzen ontvangen van deze instelling.

Meneer de President, de Oscars terzijde, als we vrede en veiligheid in de echte wereld willen nastreven, dan is het tijd het gordijn in dit theater van het absurde te laten zakken en de oorspronkelijke waarden van het VN-Handvest terug op het toneel te zetten.

Dank u wel, meneer de voorzitter.

Vertaling: Harry Nihom
Bron: http://mfa.gov.il… (+ video)


Stichting LeChaim
Rabobank Voorne-Putten Rozenburg
Rabo 11.77.23.800
Bank Identificatie Code (BIC): RABONL2U
IBANNUMMER: NL87RABO0117723800
of doneer via Paypal op www.stichtinglechaim.nl/donatie
* Stichting Lechaim heeft de ANBI status

Website: www.stichtinglechaim.nl | Facebook: www.facebook.com/slechaim | Flyer