Harry’s focus op Israel 572 – Toespraak Netanyahu

Israel, 2 oktober 2015

Beste lezer,

Met uw goedvinden stuur ik u vandaag de vertaling van de gisteren door Bibi gehouden toespraak.
Ik meen dat dit “nieuws” de moeite waard is om te lezen en eigenlijk belangrijker dan het dagelijkse nieuws. Na het weekend ontvangt u dan de “normale” nieuwsbrief. Dan ook een kort overzicht van de toespraak van Abu Mazen, de niet herkozen president van de Palestijnse Autoriteit.
Vandaag, mede namens het stichtingsbestuur, u allen een Shabbat Shalom, een goede zondag en een prettig weekend gewenst.
Harry


Toespraak van Premier Netanyahu tot de Algemene Vergadering van de VN

“Dames en heren, ik breng u groeten vanuit Jeruzalem. De stad waarin de hoop en de gebeden voor vrede van het Joodse volk voor heel de mensheid hebben weerklonken al de eeuwen door.

Eenendertig jaar geleden, als Israëlisch ambassadeur bij de Verenigde Naties, stond ik voor de eerste keer op dit podium. Ik sprak mij op die dag uit tégen een resolutie, gesponsord door Iran, om Israël uit te stoten uit de Verenigde Naties.

Zowel toen als nu was de VN obsessief vijandig tegenover Israël, de enige echte democratie in het Midden-Oosten. Zowel toen als nu hebben sommigen getracht de enige Joodse staat een plaats tussen de naties te ontzeggen. Ik eindigde die eerste toespraak met te zeggen: Heren, houd uw fanatisme buiten de deur.

Meer dan drie decennia later, als Premier van Israël, ben ik weer bevoorrecht om vanaf dit podium te spreken. En voor mij heeft dat voorrecht altijd meegebracht dat ik moreel verantwoordelijk ben om de waarheid te spreken. Dus na drie dagen van luisteren naar wereldleiders die de nucleaire deal met Iran prijzen, begin ik mijn toespraak vandaag met te zeggen: Dames en heren, houd uw enthousiasme buiten de deur.

U ziet toch ook dat deze deal de kans op vrede niet groter maakt. Door olie te gieten op het vuur van de Iraanse agressie met miljarden dollars als de sancties worden verlicht, wordt een oorlog waarschijnlijker. Kijk maar naar wat Iran alleen al in de afgelopen zes maanden heeft gedaan, sinds de basisovereenkomst werd aangekondigd in Lausanne.

Iran zette vaart achter de bevoorrading van Syrië met verwoestende wapens. Iran bracht meer soldaten van de Revolutionaire Garde in Syrië. Iran zond duizenden Afghaanse en Pakistaanse Sjiitische strijders naar Syrië. Iran deed dit alles om het brute regime van Assad een krachtige impuls te geven. Iran verscheepte ook tonnen wapens en munitie naar de Houthi-rebellen in Jemen, daaronder een zending van nog maar twee dagen geleden.

Iran dreigde Jordanië te destabiliseren. Iraans handlanger Hezbollah smokkelde SA-22 raketten Libanon binnen om onze vliegtuigen uit de lucht te halen en Yakhont kruisraketten om onze schepen tot zinken te brengen. Iran bevoorraadde Hezbollah met precisie-geleide grond-grond raketten en aanval-drones, zodat het nauwkeurig elk doel in Israël kan raken. Iran hielp Hamas en de Islamitische Jihad voor het bouwen van gewapende drones in Gaza.

Iran maakte ook duidelijk dat zij plannen heeft om twee nieuwe terreurfronten tegen Israël te openen; zij beloofde de Palestijnen op de Westelijke Jordaanoever te bewapenen en haar generaals van de Revolutionaire Garde te sturen naar de Golan Hoogten, waarvandaan haar strijders recent raketten afvuurden op het noorden van Israël.

Israël zal krachtig blijven reageren op welke aanval dan ook vanuit Syrië. Israel zal blijven optreden om het transporteren van strategische wapens naar Hezbollah te voorkomen vanuit en door Syrisch grondgebied.

Elke paar weken zetten Iran en Hezbollah nieuwe terroristische cellen op in steden over heel de wereld. Drie van dergelijke cellen werden onlangs ontdekt in Koeweit, Jordanië en Cyprus.

In mei hebben veiligheidstroepen in Cyprus een inval gedaan in een appartement van een Hezbollah-agent in de stad van Larnaca. Daar vonden ze vijf ton ammoniumnitraat, dat is ongeveer dezelfde hoeveelheid ammoniumnitraat die werd gebruikt voor het opblazen van het federale gebouw in Oklahoma City. En dat is nog maar in één appartement, in één stad, in één land.

Maar Iran is bezig met het opzetten van dozijnen terreurcellen als deze over de hele wereld, dames en heren, zij zetten die terreurcellen ook op in dit halfrond. Ik herhaal: Iran is dit allemaal aan het doen, alles wat ik net heb aangeduid, precies in de laatste zes maanden, toen het probeerde de wereld te overtuigen om de sancties op te heffen.

Stelt u zich eens voor wat Iran zal doen nadat die sancties zijn opgeheven. Ongebreideld en zonder muilkorf zal Iran op jacht gaan om meer en meer prooi te verslinden.

In de nasleep van de nucleaire deal heeft Iran miljarden dollars besteed aan wapens en satellieten. Denkt u dat Iran dat doet om vrede te bevorderen? Denkt u dat een toevloed van honderden miljarden dollars bij het verlichten van de sancties en het ondertekenen van dikke contracten deze roofzuchtige tijger in een poesje zal veranderen?

Als u dat denkt, zou u daar nog eens uw gedachten over moeten laten gaan.

In 2013 begon president Rouhani zijn zogenaamde charmeoffensief hier bij de VN. Twee jaar later worden steeds meer politieke gevangen in Iran geëxecuteerd, haar regionale agressie is aan het escaleren en haar wereldwijde terreurnetwerk is snel aan het uitbreiden. U kent het gezegde ‘acties spreken luider dan woorden’. Maar voor Iran spreken woorden net zo luid als de acties.

Luister maar naar de plaatsvervangend commandant van de Iraanse Revolutionaire Garde Quds Force. Dit zei hij in februari: “De islamitische revolutie wordt niet beperkt door geografische grenzen.” Hij pochte dat Afghanistan, Irak, Libanon, Syrië, Palestina en Jemen onder de landen zijn die veroverd gaan worden door de Islamitische Republiek Iran.

Veroverd…

En voor degenen onder u die geloven dat de deal in Wenen een verandering zal brengen in het beleid van Iran, luister dan gewoon naar wat de Iraanse Opperste Leider ayatollah Khamenei zei, vijf dagen nadat de nucleaire deal was bereikt: “Ons beleid wat betreft de arrogante regering van de Verenigde Staten zal niet veranderen.”

De Verenigde Staten, verzekerde hij, blijft de vijand van Iran. Als meer geld wordt gegeven aan de mullahs zal dat waarschijnlijk de repressie in Iran aanwakkeren, het zal zeker meer agressie buiten Iran van brandstof voorzien.

Als de leider van een land, dat zich elke dag verdedigt tegen de groeiende agressie van Iran, wens ik dat ik gerust zou kunnen zijn met de claim dat deze deal het pad van Iran blokkeert op weg naar nucleaire wapens.

Maar ik kan dat niet, omdat het niet zo is.

Deze deal plaatst verschillende beperkingen op het nucleaire programma van Iran. En terecht, want de internationale gemeenschap ziet in dat Iran zo gevaarlijk is. Maar ziet u, dit is de uitkomst: onder deze deal, als Iran haar gedrag niet verandert, wordt het in de komende jaren in feite zelfs nog gevaarlijker, de belangrijkste beperkingen zullen steeds automatisch worden opgeheven, eerst over 10 jaar en dan bij jaar 15.

Dat zou een militant islamitisch terreurregime maar enkele weken gescheiden houden van het hebben van splijtbaar materiaal voor een heel arsenaal aan atoombommen. Dat heeft dus totaal geen zin.

Ik heb gezegd dat als Iran wil worden behandeld als een normaal land, laat het dan ook handelen als een normaal land. Maar deze deal, deze deal gaat Iran behandelen als een normaal land, zelfs als het een duistere theocratie blijft, die zijn buren verovert, wereldwijd terrorisme sponsort en leuzen roept “Dood aan Israël”, “Dood aan Amerika”.

Is er iemand die serieus gelooft dat een toestroom van wapens en geld naar een radicale theocratie zijn honger naar agressie zal beteugelen? Gelooft iemand van u nu echt dat een theocratisch Iran met verscherpte klauwen en verscherpte hoektanden dan met grotere waarschijnlijkheid haar tijgerstrepen zal veranderen? Dit is een algemene regel die ik heb geleerd en die ook u moet hebben geleerd in uw eigen leven – “Als slecht gedrag wordt beloond, wordt het alleen maar erger”.

Dames en heren, ik heb al vaak gezegd dat het grootste gevaar, waarmee onze wereld wordt bedreigd, de koppeling is van de militante islam en kernwapens. En ik ben ernstig bezorgd dat de nucleaire deal met Iran de huwelijksakte van die onheilige verbintenis zal blijken te zijn. Ik weet dat sommige goedbedoelende mensen oprecht geloven dat deze deal de beste manier is om de weg van Iran naar de bom te blokkeren. Maar een van de belangrijkste lessen in de geschiedenis, die toch het minst worden aangenomen, is deze: “De beste bedoelingen voorkomen niet de slechtste resultaten.”

De overgrote meerderheid van de Israëli’s gelooft dat de nucleaire deal met Iran een
zeer slechte deal is. En wat de zaak nog erger maakt is dat we zien hoe er een wereld is die deze deal viert en zich haast om deze te omhelzen en om zaken te doen met een regime dat het er openlijk op aanlegt ons te vernietigen.

Vorige week verkondigde generaal-majoor Salehi, de commandant van het Iraanse leger: “We zullen Israël zeker vernietigen.” – “We zijn blij dat wij bij de voorhoede horen om de opdracht van de Opperste Leider uit te voeren om Israël te vernietigen.” En wat de Opperste Leider zelf betreft, een paar dagen nadat de nucleaire deal was aangekondigd, bracht hij zijn laatste boek uit. Hier is het. [Bibi toont het boek]. Het is een 400-pagina lange waslijst die in detail zijn plan beschrijft om de staat Israël te vernietigen.

Vorige maand maakte Khamenei opnieuw zijn genocidale bedoelingen duidelijk voor de top van het klerikale orgaan van Iran, de Assemblee van Experts. Hij sprak over Israël, het thuis van meer dan zes miljoen Joden. Hij verzekerde: “Binnen 25 jaar zal er geen Israël meer zijn.”

Zeventig jaar na de moord op zes miljoen Joden beloven de Iraanse leiders om mijn land te vernietigen. Om mijn volk te vermoorden. En de reactie van dit lichaam, de VN, de respons van bijna elke overheid die hier vertegenwoordigd is was totaal niets! Totale stilte. Oorverdovende stilte.

[ Hier volgt ruim een halve minuut volslagen stilte! ]

Misschien kunt u nu begrijpen waarom Israël niet mee doet in het vieren van deze deal.
Als Iraanse heersers bezig waren om uw landen te vernietigen, zou u misschien minder enthousiast over de deal zijn. Als de Iraanse terreurgroepen duizenden raketten afvuurden op uw steden, misschien zou u wat gematigder zijn in uw lof.
En als deze deal een nucleaire wapenwedloop in uw buurt zou ontketenen, zou u misschien wat minder geneigd zijn om het te vieren.

Maar denk niet dat Iran alleen een gevaar voor Israël is. Naast de agressie van Iran in het Midden-Oosten en zijn wereldwijde terreur, bouwt Iran ook intercontinentale ballistische raketten, die als enige doel hebben om kernkoppen te dragen.
Nu onthoudt dit: Iran heeft al raketten die Israël kunnen bereiken. Dus die intercontinentale ballistische raketten die Iran bouwt – die zijn niet bedoeld voor ons – die zijn bedoeld voor u! Voor Europa. Voor Amerika. Voor stortregens van massavernietiging – op elk moment, op elke plaats.

Dames en heren,
Het is niet gemakkelijk om iets te weerstaan, dat wordt omarmd door de grootste machten in de wereld. Geloof me, het zou veel gemakkelijker zijn om te zwijgen.
Maar in heel onze geschiedenis, heeft het Joodse volk de hoge prijs geleerd van stil zijn. En als de minister-president van de Joodse staat, als iemand die de geschiedenis kent, weiger ik om te zwijgen.

Ik zeg het nogmaals:
De tijd dat het Joodse volk passief bleef in het aangezicht van genocidale vijanden – die dagen zijn voorbij. Niet passief zijn, maar spreken over die gevaren.
We hebben. We zijn. We zullen.
Niet passief betekent: ons zelf verdedigen tegen die gevaren.
We hebben. We zijn. En we zullen.
Israël zal niet toestaan ​​dat Iran zal inbreken, insluipen of toetreden tot de kernwapenclub.

Ik weet dat het voorkomen dat Iran nucleaire wapens blijft ontwikkelen, het officiële beleid van de internationale gemeenschap is. Maar niemand hoeft te twijfelen aan Israëls vastberadenheid dat zij zich zal verdedigen tegen degenen die onze vernietiging zoeken. Want in elke generatie waren er mensen die opstonden om ons volk te vernietigen. In de oudheid werden we geconfronteerd met vernietiging door de oude rijken van Babylon en Rome.
In de middeleeuwen werden we geconfronteerd met inquisitie en uitzetting.
En in de moderne tijd werden we geconfronteerd met pogroms en de Holocaust.
Maar het Joodse volk overleefde.

En nu is er een ander regime opgekomen dat zweert om Israël te vernietigen. Dat regime zou er wijs aan doen om dit te overwegen: ik sta hier vandaag om Israël te vertegenwoordigen, een land dat 67 jaar jong is, maar ook van de natie-staat van een volk dat bijna 4000 jaar oud is. Toch zijn de rijken van Babylon en Rome niet vertegenwoordigd in deze zaal van de naties. Evenmin is hier het Duizendjarige Rijk. Die schijnbaar onoverwinnelijke rijken zijn allang verdwenen. Maar Israël leeft. Het volk van Israël leeft.

Am Yisrael Chai.

De wedergeboorte van Israël is de nalatenschap van de onverzettelijke geest van mijn volk. Gedurende honderd generaties droomde het Joodse volk van een terugkeer naar het Land van Israël. Zelfs in onze donkerste uren – en we hadden er zo veel – zelfs in onze donkerste uren gaven we nooit de hoop op van de wederopbouw van onze eeuwige hoofdstad Jeruzalem.
De oprichting van Israël maakte het realiseren van die droom mogelijk. Het heeft ons in staat gesteld om te leven als een vrij volk in het thuisland van onze voorouders. Het heeft ons in staat gesteld om Joden te omarmen, die zijn gekomen uit de vier hoeken van de aarde, die een schuilplaats zochten tegen vervolging.

Ze kwamen uit het door oorlog verscheurde Europa, uit Jemen, Irak, Marokko, uit Ethiopië en de Sovjet-Unie, en van een honderdtal andere landen. En vandaag, terwijl een opkomende vloed van antisemitisme zich opnieuw over heel Europa en ook elders stort, komen veel Joden naar Israël om zich bij ons aan te sluiten voor de opbouw van de Joodse toekomst.

Dus hier is mijn boodschap aan de leiders van Iran: uw plan om Israel te vernietigen zal mislukken. Israël staat geen enkele kracht op aarde toe om haar toekomst te bedreigen.
En hier is mijn boodschap aan alle landen die hier vertegenwoordigd zijn: welke resoluties u ook aanneemt in dit gebouw, welke besluiten u ook neemt in uw hoofdsteden, Israël zal alles doen, wat dan ook, om onze staat en ons volk te verdedigen.

Geachte afgevaardigden, als deze deal met Iran zich verder ontwikkelt, hoop ik dat u deze zult versterken,… ja, hoe moet ik dit zeggen? Met wat meer vastberadenheid dan u toonde bij de zes resoluties van de Veiligheidsraad, die Iran stelselmatig heeft geschonden en die nu buiten werking zijn gesteld. Zorg ervoor dat de inspecteurs daadwerkelijk inspecteren. Zorg ervoor dat de snapback-sancties daadwerkelijk terugvuren. En zorg ervoor dat de schendingen van Iran niet onder het Perzisch tapijt worden geveegd. Wel, van één ding kan ik u verzekeren: Israël houdt het in de gaten… van heel nabij.

Wat de internationale gemeenschap nu moet doen, is duidelijk: laat eerst Iran voldoen aan al zijn nucleaire verplichtingen. Houd Iran stevig onder druk. Ten tweede, houd de regionale agressie van Iran in de gaten. Ondersteun en versterk hen die strijden tegen de agressie van Iran, om te beginnen met Israël. Ten derde, gebruik sancties en al uw beschikbare middelen om het wereldwijde Iraanse terreurnetwerk te slopen.

Dames en heren, Israël werkt nauw samen met onze Arabische vredespartners om ons te keren tegen onze gemeenschappelijke veiligheidsbedreigingen vanuit Iran en ook de veiligheidsbedreigingen vanuit ISIS en van anderen. We werken ook samen met andere staten in het Midden-Oosten, alsmede met landen in Afrika, in Azië en daarbuiten. Velen in onze regio beseffen dat zowel Iran als ISIS onze gemeenschappelijke vijanden zijn. En als je vijanden elkaar bevechten, maak dan de een of de ander niet sterker, maar verzwak ze beiden.
Gezamenlijke gevaren zijn duidelijk Israël en zijn Arabische buurlanden nader tot elkaar aan het brengen.

En als we zo samenwerken om die gevaren het hoofd te bieden, hoop ik dat we duurzame partnerschappen zullen opbouwen – duurzame partnerschappen voor veiligheid, welvaart en vrede. Maar in Israël vergeten wij één ding nooit. We vergeten nooit dat de meest
belangrijke partner die Israël altijd heeft gehad en altijd zal blijven, de Verenigde Staten van Amerika is.

De alliantie tussen Israël en de Verenigde Staten is onwankelbaar.

President Obama en ik zijn het eens over de noodzaak om wapens uit de handen te houden van Iraanse handlangers in terreur. We zijn het eens over de noodzaak om Iran te stoppen met het destabiliseren van landen in het Midden-Oosten. Israël waardeert ten diepste de bereidheid van president Obama om onze veiligheid te versterken, om Israël te helpen haar kwaliteit aan militaire scherpte te handhaven en Israël te helpen om de enorme uitdagingen waar we voor staan het hoofd te bieden. Israël is dankbaar dat dit gevoelen op grote schaal wordt gedeeld door het Amerikaanse volk ​​en haar afgevaardigden in het Congres, zowel door degenen die achter de deal staan, als door degenen die deze tegen stonden.

President Obama en ik hebben beiden gezegd dat onze verschillen ten aanzien van de nucleaire deal een onenigheid binnen de familie zijn. Maar we hebben geen onenigheid over de noodzaak om samen te werken om onze gemeenschappelijke toekomst veilig te stellen. En wat een geweldige toekomst zou dat kunnen zijn.

Israël is in een unieke positie om de belofte van de 21e eeuw waar te maken. Israël is een wereldleider op het gebied van wetenschap en technologie, in computers, software, water, landbouw, geneeskunde, biotechnologie en zo veel andere gebieden die revolutionaire ontwikkelingen meemaken door Israëlische vindingrijkheid en Israëlische vernieuwing.
Israël is een natie van vindingrijkheid. Israëlische kennis zit overal in. Het zit in de microprocessors van uw computers en flash drives.

Het zit in uw smartphones als u instant berichten verstuurt en uw auto navigatie gebruikt. Het is aanwezig op uw boerderijen, wanneer u druppelbevloeiing toepast op uw gewassen en bij het vers houden van uw granen en producten. Het is in uw universiteiten als met de Nobelprijs bekroonde ontdekkingen in chemie en economie bestudeerd worden. Het is in uw medicijnkasten als u medicijnen gebruikt voor de behandeling van de ziekte van Parkinson en multiple sclerose. Het is zelfs op uw bord wanneer u de heerlijke cherry tomaten eet. Ook die werden in Israël geperfectioneerd, voor het geval u dat niet wist.

We zijn in Israël zo trots op de grote stappen die ons land heeft gemaakt in een korte tijd. We zijn er zo trots op dat ons kleine land zo een grote bijdrage geeft aan de hele wereld. Maar de dromen van ons volk, voor eeuwig heilig in bewaring gesteld door de grote profeten van de Bijbel, die dromen zullen alleen volledig worden gerealiseerd als er vrede is.

Terwijl het Midden-Oosten afdaalt in chaos, zijn de Israëlische vredesakkoorden met Egypte en Jordanië twee hoekstenen van stabiliteit. Israël ziet zich verplicht zich in te blijven zetten om vrede te bereiken, ook met de Palestijnen. Israëli’s kennen de prijs van de oorlog. Ik ken de prijs van oorlog. Ik werd bijna gedood in de strijd. Ik verloor veel vrienden. Ik heb mijn geliefde broeder Yoni verloren. Zij die de prijs van de oorlog kennen, zij kunnen het best waarderen wat de zegeningen van vrede zouden betekenen – voor onszelf, onze kinderen, onze kleinkinderen.

Ik ben bereid om onmiddellijk, onmiddellijk, rechtstreekse onderhandelingen te hervatten met de Palestijnse Autoriteit, zonder enige voorwaarden vooraf of wat dan ook. Helaas, president Abbas zei gisteren dat hij daartoe niet bereid is. Nu, ik hoop dat hij van gedachten verandert.
Omdat ik eraan vasthoud om mij in te willen zetten voor een visie van twee staten voor twee volken, waarbij een gedemilitariseerde Palestijnse staat de Joodse staat erkent.

U weet dat het vredesproces meer dan twee decennia geleden begon. Maar, ondanks de beste inspanningen van zes Israëlische premiers – Rabin, Peres, Barak, Sharon, Olmert en mijzelf – hebben de Palestijnen consequent geweigerd om het conflict te beëindigen en een definitieve vrede met Israël te sluiten. En helaas, nog maar net gisteren, hoorde u weer dat vasthouden aan afwijzing van president Abbas. Hoe kan Israël vrede met een Palestijnse partner sluiten, die weigert om zelfs maar aan de onderhandelingstafel te zitten?

Israël verwacht van de Palestijnse Autoriteit dat die zich zal houden aan haar verplichtingen.
De Palestijnen moeten niet van de vrede weg lopen.

President Abbas, ik weet dat het niet gemakkelijk is. Ik weet dat het moeilijk is. Maar we zijn het aan onze volken verplicht te proberen, om te blijven proberen, want samen, als we echt onderhandelen en stoppen met het onderhandelen over de onderhandelingen, als we echt gaan zitten om te proberen dit conflict tussen ons op te lossen, om elkaar te erkennen, en niet een Palestijnse staat gebruiken als een opstap voor weer een andere islamistische dictatuur in het Midden-Oosten, maar een andere die in vrede zal leven naast de Joodse staat, als we dat echt doen, dan kunnen we opmerkelijke dingen voor onze volken doen.

De VN kan helpen vrede te bevorderen door het ondersteunen van directe, onvoorwaardelijke onderhandelingen tussen de partijen. De VN helpt de vrede niet, en brengt die zeker niet naderbij als het probeert oplossingen op te leggen of de houding van Palestijnse afwijzing tot vredesonderhandelingen aan te moedigen. En de VN, geachte afgevaardigden, moet nog een ding meer doen. De VN moet nu eindelijk zichzelf ontdoen van het obsessieve er van langs geven van Israël.

Hier is slechts één absurd voorbeeld van deze obsessie: In de vier jaar van het gruwelijke geweld in Syrië, hebben meer dan een kwart miljoen mensen hun leven verloren. Dat is meer dan tien keer – meer dan tien keer – het totale aantal Israëli’s en Palestijnen die hun leven hebben verloren in een eeuw van conflicten tussen ons. Toch heeft alleen al vorig jaar, deze Vergadering 20 resoluties aangenomen tegen Israël en slechts één resolutie over de barbaarse slachting in Syrië. Spreek over onrecht. Spreek over disproportionaliteit. Twintig! Tel ze! Eén tegen Syrië.

Nou, eerlijk gezegd, ik ben niet verbaasd. Om een uitspraak te lenen van wijlen Yogi Berra, de grote honkbalspeler en vrije tijd filosoof: als het gaat om het jaarlijkse er van langs geven van Israël door de VN, het is déjà vu, keer op keer. Het is genoeg!

Eenendertig jaar geleden stond ik hier voor de eerste keer. Ik vraag nog steeds: Wanneer zal de VN eindelijk haar anti-Israël fanatisme buiten de deur weten te houden? Wanneer zal de VN eindelijk stoppen om Israël te belasteren als een bedreiging voor vrede en daadwerkelijk beginnen met het helpen van Israël om vrede te bevorderen? En dezelfde vraag moet worden gesteld aan de Palestijnse leiders: Wanneer zult u beginnen samen te werken met Israël om vrede en verzoening te bevorderen en te stoppen met het vals beschuldigen van Israël, stoppen met het aanzetten tot haat en geweld?

President Abbas, dit is een goed startpunt: stop met het verspreiden van leugens over Israëls vermeende bedoelingen op de Tempelberg. Israël is volledig toegewijd om daar de status quo te handhaven. Waar president Abbas zich tegen uit zou moeten spreken zijn de acties van militante islamisten die explosieven de al-Aqsa moskee binnensmokkelen en die proberen te voorkomen dat Joden en christenen een bezoek aan de heilige plaatsen brengen. Dat is de echte bedreiging voor deze heilige plaatsen.

Duizend jaar voor de geboorte van het christendom, meer dan 1500 jaar voor de geboorte van de islam, maakte de koning David Jeruzalem tot onze hoofdstad en Koning Salomo bouwde de tempel op die berg. Toch zal Israël, Israël, altijd de heiligdommen van ieder respecteren. In een gebied geteisterd door geweld en door onvoorstelbare onverdraagzaamheid, waarin islamitische fanatici de oude schatten van de beschaving aan het vernietigen zijn, onderscheidt Israël zich torenhoog als een baken van verlichting en tolerantie.

Verre van de heilige plaatsen in gevaar te brengen, is het Israël dat hun veiligheid garandeert.
Want anders dan de machthebbers die Jeruzalem regeerden in het verleden, respecteert Israël de heilige plaatsen en de vrijheid van godsdienst van allen – Joden, moslims, christenen, iedereen. En dat, dames en heren, zal nooit veranderen. Omdat Israël altijd trouw zal blijven aan zijn waarden. Deze waarden zijn elke dag voor ieder waar te nemen: wanneer het pittige parlement van Israël energiek debatteert over elke kwestie onder de zon, wanneer Israëls hoogste rechter in haar stoel zit in ons te vrezen onafhankelijk Hooggerechtshof, wanneer onze christelijke gemeenschap blijft groeien en bloeien van jaar tot jaar, terwijl christelijke gemeenschappen elders worden gedecimeerd in het Midden-Oosten, wanneer een briljante jonge Israëlische moslimstudente, de beste van het jaar, haar afscheidstoespraak geeft op een van onze beste universiteiten en wanneer Israëlische artsen en verpleegkundigen – artsen en verpleegkundigen van het Israëlische leger – duizenden gewonden behandelen die komen uit de slagvelden van Syrië en nog eens duizenden meer vanuit de nasleep van natuurrampen van Haïti tot Nepal. Dit is het ware gezicht van Israël. Dit zijn de waarden van Israel. En in het Midden-Oosten zijn deze waarden onderhevig aan de barbaarse aanvallen van militante
islamisten die miljoenen doodsbange mensen dwingen om te vluchten naar verre kusten.

Op tien mijl afstand van ISIS, op een paar honderd meter van de moorddadige handlangers van Iran, staat Israël in de bres – trots en moedig – om vrijheid en vooruitgang te verdedigen. Israël is de frontlinie van de beschaving in de strijd tegen de barbarij. Dus hier ligt een nieuw idee voor de Verenigde Naties: in plaats van door te gaan met de schandelijke routine van het Israël er van langs geven, sta ​​mét Israël. Sta mét Israël als we het fanatisme buiten de deur willen houden. Sta mét Israël als wij voorkomen dat het fanatisme uw deur bereikt.

Dames en heren, sta mét Israël, omdat Israël niet alleen zichzelf verdedigt.
Meer dan ooit – verdedigt Israël u!

[ Vertaald door Harry Nihom ]
[ Overnemen toegestaan, s.v.p. met Bronvermelding ]


Bekijk: VIDEO VN-toespraak Bibi Netanyahu


Stichting LeChaim
Rabobank Voorne-Putten Rozenburg
Rabo 11.77.23.800
Bank Identificatie Code (BIC): RABONL2U
IBANNUMMER: NL87RABO0117723800
of doneer via Paypal op www.stichtinglechaim.nl/donatie
* Stichting Lechaim heeft de ANBI status

Website: www.stichtinglechaim.nl | Facebook: www.facebook.com/slechaim | Flyer