Israel, 11 november 2015
Beste lezer,
Ik denk dat het wel de moeite waard is om u de in het Nederlands vertaalde toespraak van Bibi te sturen, die hij dinsdag in de VS gehouden heeft.
Hij sprak daar de Joodse Amerikaanse federaties toe. Een lang verhaal, maar hij behandelde wel onderwerpen die een duidelijk beeld geven van het verleden en van het huidige beleid.
Mag ik verder toevoegen dat ik net weer thuis ben van een bijzondere week in Nederland. 
Het heeft mij in het bijzonder getroffen, dat velen Israel een goed hart toedragen, en daarom sluit ik mij aan bij de woorden van Bibi dat u een duidelijke steun bent voor het Heilige Land.
Shalom en groet
Harry
Hier volgt zijn toespraak:
[ Overnemen toegestaan, s.v.p. met Bronvermelding ]
Premier Benjamin Netanyahu sprak dinsdag 10 november 2015 de Algemene Vergadering van de Joodse Federaties van Noord-Amerika toe:
Dames en heren,
Ik ben blij om hier vandaag met u, de leiders van de Joodse gemeenschappen in heel Noord-Amerika bijeen te zijn. U werkt onvermoeibaar om de Joodse identiteit te versterken, en u werkt onvermoeibaar om de staat Israël te steunen. U bent partners van Israël. U bent mijn partners bij het bouwen van de Joodse toekomst.
Nu is het afgelopen jaar niet eenvoudig geweest. Belangrijke kwesties werden besproken. Passies liepen hoog op en de inzet was nog hoger. Maar we moeten altijd twee eenvoudige waarheden onthouden. De eerste is dat het niet uitmaakt dat er meningsverschillen zijn tussen Israël en de Verenigde Staten. Israël heeft echter geen betere vriend dan Amerika, en Amerika heeft geen betere vriend dan Israël. En hier is de tweede waarheid: ongeacht wat er voor meningsverschillen zijn binnen de Joodse gemeenschap, het behoud van de eenheid van onze mensen is van het grootste belang. Er is slechts één Joods volk. Er is slechts één Joodse staat. En nu, meer dan ooit, moeten we samenwerken om het Joodse volk te verenigen en de Joodse staat te beveiligen.
Israël is een staat van onvoorstelbare successen. Als we naar het zuiden kijken, zie ik verbazingwekkende ontwikkelingen. Ik ben hier om te spreken: dus ook een geweldig succes, een
indrukwekkende genade. U weet alles over deze start-up natie. U weet dat Israël een wereldwijd epicentrum van innovatie, vindingrijkheid is, een leider in watertechnologie, in agritechnologie, in de geneeskunde, in de wetenschap, in cyber.
Ik wil u twee voorbeelden geven. Eerst over het water: We hadden twee keer zoveel regenval als in 1948 – het jaar van Israëls stichting en een tiende van de bevolking. Dus in 67 jaar is de watertoevoer naar beneden gegaan tot ongeveer de helft van de neerslag, en de bevolking is tien keer gegroeid. Ons BBP per hoofd van de bevolking is 40 keer gegroeid, en daarmee gaat ook het waterverbruik. Dus zouden we een groter waterprobleem moeten hebben, maar dat hebben wij niet. We hebben een wateroverschot. Israël leidt de wereld in de recycling van afvalwater en in zo veel andere technologieën met betrekking tot water. En mensen komen naar ons toe en zij zeggen: leer ons. Leer ons. Leer ons wat u gedaan hebt voor u zelf. We kunnen het doen in Azië, in Afrika, Latijns-Amerika. Elke week komt iemand anders en zegt ons: hoe leren we om water te halen uit de stenen.
Dus hier is nog een feit … In 2014 ontving Israel 10% van de totale investeringen in cyber security. Dat is een buitengewoon groot aantal, gezien het feit dat we een klein land zijn. Het is ongeveer 100 keer onze omvang van de relatieve bevolking van de wereld. In 2015 is dat aantal veranderd. Het groeide van 10% tot 20%. Het verdubbelde in een jaar. Zodat Israël in cyber 200 keer boven haar gewicht is uitgegroeid. Dat is een buitengewoon cijfer.
In Cyber, in water en in vele, vele andere gebieden van de Israëlische technologie, zet onze economie zijn opmerkelijke groei voort. In 1948 had Israël ongeveer hetzelfde BBP per hoofd van de bevolking als onze buren. Vandaag heeft Israël het Europese gemiddelde BBP per hoofd van de bevolking het Europese gemiddelde overtroffen, en op basis van drie van de vier indicaties die ik zag, voordat ik hier kwam, overtrof het ook dat van Japan. En zoals onze economie is gegroeid, zo groeide ook de Israëlische export. Vandaag heeft Israël een dramatisch toenemende handel met India en China. Ik noem dat omdat deze twee landen samen met onze kleine land ongeveer een derde van de bevolking van de wereld vormen. Dat is een ander feitje om toe te voegen. De combinatie van nieuwe innovaties, echt nieuwe producten en diensten, en nieuwe markten, is het verhogen en voortbewegen van de Israëlische economie naar steeds grotere hoogten.
Dat is belangrijk, want, terwijl we een enorme kansen hebben, hebben we ook een of twee uitdagingen. Ik denk dat u hier over gehoord hebt. We moeten betalen voor onze verdediging. De verdediging is heel erg duur. Sterker nog, het wordt steeds duurder. Dus de belangrijkste manier waarop we betalen voor onze verdediging is door de groei van onze economie. En de andere, dat moet ik zeggen, is de genereuze steun die we krijgen uit de Verenigde Staten van Amerika. Gisteren had ik een geweldig gesprek met president Obama over hoe die steun gedurende de komende tien jaar te beveiligen. Dank u, Amerika, en dank u, President Obama.
Ik weet dat u allen trots bent op de prachtige technologische prestaties van Israël. Maar ik denk dat we niet minder trots op de waarden van Israël moeten zijn. En die waarden ziet u elke dag. U ziet het in onze vrijheid als we kijken naar de gepassioneerde toespraken in onze Knesset, en ook wanneer u de pittige discussies in onze pers leest. Pak een roze zonnebril; het zal de schittering verlagen. Maar dit is democratie. Dit is een intense, robuuste democratie.
U ziet het in ons pluralisme, in onze groeiende en bloeiende christelijke bevolking, de enige christelijke bevolking in het Midden-Oosten die groeit en bloeit en niet krimpt – in onze trotse en onze sterke LGBT-gemeenschap. Tel Aviv is een gerenommeerde hoofdstad van pluralisme, diversiteit en tolerantie, zoals in het hele land.
U ziet het in onze gelijkheid. U ziet het bij een Arabische schooljongen of schoolmeisje die weet dat ze kunnen opgroeien tot Knessetleden of ambassadeurs van het Hooggerechtshof of rechters. We hebben een Arabisch Hooggerechtshof van Justitie, in het geval u dat nog niet wist. En het is de enige echt onafhankelijke rechtbank in een zeer, zeer grote radius. U ziet het bij de Israëlische schoolmeisjes die weten dat ze gevechtspiloten, centrale bankiers en premiers kunnen worden. We hadden een van elk, eigenlijk meer dan één van elk, als premier.
U ziet ons mededogen wanneer u een bezoek aan de ziekenhuizen brengt, het veldhospitaal dat we hebben opgezet, dat duizenden gewonde Syriërs behandelt vanwege de gevechten in het Syrische inferno. We plaatsen een veldhospitaal op tien of vijftig meters afstand. Wel aan onze kant van de Syrische grens en we nemen mensen op die in de ongelooflijke tragedie hebben geleden. Wij zorgen voor hen op onze kosten en we doen dat al jaren. U zult dat niet hebben gelezen, maar u moet dat wel weten. Het is erg belangrijk.
En u ziet onze waarden wanneer u onze deskundige reddingsteams naar verre landen als Haïti en Nepal volgt. Onlangs hadden we de verschrikkelijke aardbeving in Nepal, en de grootste reddingsdelegatie was uit India. Dat is een groot land. De tweede grootste in de wereld kwam uit Israël.
De demonstratie van de liberale democratische waarden zou overal indrukwekkend moeten zijn, en dat op elk gewenst moment. Maar wat echt opmerkelijk is, is dat Israël deze waarden in de donkerste en meest onderdrukkende regio op aarde verdedigt, terwijl het geconfronteerd wordt met een ongeëvenaarde veiligheidsuitdaging. Dit is waarom en wanneer onze tegenstanders ons belasteren. Maar wij moeten Israël verdedigen. Dit is waarom en wanneer ze ons vertellen dat we ons moeten schamen voor Israel. Maar wij moeten hen vertellen dat we trots zijn op Israël.
Vanuit mijn kantoor in Jeruzalem lijken de gevaren die Israël ondergaat soms ontmoedigend. Israël wordt omringd door vele machten die gedreven worden door fanatisme en haat. Militante islam is in opmars – de soennitische extremisten onder leiding van ISIS, de sjiitische fanatici onder leiding van Iran.
Maar ondanks deze enorme gevaren twijfel ik er niet aan dat Israël zal blijven groeien in de komende jaren en decennia, omdat het volk van Israël sterk is, omdat de alliantie tussen Amerika en Israël sterk is en omdat de samenwerking tussen Israël en de Joodse gemeenschappen rond de wereld sterk is.
Door decennia van oorlog en terrorisme hebben drie generaties van de Israëli’s aangetoond buitengewone kracht en veerkracht te hebben. Ik bezoek onze troepen ongeveer elke week. Ik ga erheen en zie onze jonge mannen en vrouwen in uniform en het is een ervaring waarvan ik hoop dat u die allemaal kunt delen, of misschien hebt gedeeld. Door met onze jonge mannen en vrouwen in uniform te praten moet u worden geïnspireerd door hun diepe geloof in de rechtvaardigheid van Israël en door hun felle vastberadenheid om ons vaderland te verdedigen. We gaan Chanoeka vieren. Dit zijn de nieuwe Makkabeeën. Ze hebben zo’n standvastigheid, zo’n moed, zo’n geestkracht. Deze soldaten zijn de toekomst van Israël. Dus geloof me als ik u zeg dat de toekomst van Israël in zeer, zeer goede handen is.
De tweede bron van mijn vertrouwen in de toekomst van Israël is de onwankelbare alliantie tussen Israël en Amerika – een bondgenootschap dat ik geloof dat alleen maar sterker wordt. En zoals ik al zei, gisteren had ik een zeer goede ontmoeting met president Obama in het Witte Huis, en ik waardeer diep zijn inzet om de veiligheid van Israël te versterken op het moment dat het Midden-Oosten gevaarlijker dan ooit wordt.
En ik wil ook zeggen dat we zoveel zaken delen. De Verenigde Staten is in het geven van hulp aan Israël onmisbaar, maar Israël geeft die hulp bijna op een dagelijkse basis in veiligheidszaken en veel andere zaken terug. Ik denk dat wat belangrijk is, niet alleen de toezegging is van president Obama om de veiligheid van Israël te versterken voor de komende tien jaar, maar ook zijn inzet voor de kwalitatieve militaire inzet van Israël te behouden, zodat Israël zichzelf kan verdedigen tegen eventuele gevaren. Dat is de belangrijkste inzet. En ondanks onze meningsverschillen over de nucleaire deal met Iran, geloof ik dat Amerika en Israël kunnen en moeten nu samenwerken om ervoor te zorgen dat Iran voldoet aan de deal om de regionale agressie van Iran te beteugelen, evenals het Iraanse terrorisme over de hele wereld.
Nu de derde reden dat ik overtuigd ben van de toekomst, is de enorme partnerschap tussen ons. Sinds de oprichting van Israël, nou ja, nog vóór de oprichting van Israël, bent u onze partners in de bouw van de Joodse toekomst geweest. Uw steun is van onschatbare waarde in het helpen van Israël om met succes de miljoenen immigranten op te nemen, en wereldklasse ziekenhuizen te bouwen, het creëren van een oase van moderniteit in het midden van de woestijn, en in de laatste twee decennia is Israël begonnen met te investeren in u allen.
Dit was een revolutionair idee dat aan mij, een jonge premier 20 jaar geleden, werd voorgesteld. Ze zeiden, nou ja, u weet wel, de Joodse gemeenschappen in de diaspora, vooral in Noord-Amerika, ze hebben geïnvesteerd in Israël, gedurende vijf decennia. Hoe zit het met het retourneren van die gunst? Als onze economie groeit, kunnen we investeren in Joods onderwijs, in de Joodse identiteit. Nou, dat was een boeiend idee. Dat vond ik geweldig. Dus ruim voordat we onze huidige economische niveaus hadden bereikt, begonnen we – en Natan Sharansky herinnert zich dat heel goed – te investeren in geboorterecht, waarvan ik dacht dat dit een buitengewone idee was.
Nu, een half miljoen mensen later, bezochten een half miljoen jonge Joden, jonge mannen en vrouwen Israël, en ik ben trots om te zeggen dat we zullen blijven investeren in geboorterecht. Het is immers ons geboorterecht. En tienduizenden hebben natuurlijk hebben deelgenomen aan het langere Masa-programma’s. En duizenden hebben besloten om Israël hun permanente woning te laten worden. Ik denk dat de honderdduizenden terug moeten komen naar hun gemeenschappen – dit is een groter aantal. Honderdduizenden die terug komen naar de Joodse gemeenschappen met een sterkere Joodse identiteit en een sterkere betrokkenheid bij de Joodse toekomst – wat de Joodse wereld versterkt. Het is een opmerkelijk programma. En of Joden beslissen in Israël of elders te leven, ik wil één ding garanderen dat ieder van u: als premier van Israël zal ik er altijd voor zorgen dat alle Joden zich in Israël thuis kunnen voelen – Reform Joden, Conservatieve Joden, orthodoxe Joden – alle Joden.
Als bewijs van mijn toewijding aan dit principe heb ik een rondetafelgesprek onder leiding van mijn kabinetschef opgericht, om de problemen van de verschillende stromingen van het Jodendom in Israël aan te pakken. Dat is belangrijk. Dat is een besluit van de regering. U wilt onze politiek weten? Niet nu, maar het is een belangrijke beslissing. Dit wordt een rondetafelgesprek van de regering van Israël, waarin de verschillende stromingen van het Jodendom samen zitten, zij aan zij, om problemen te bespreken, en wat nog belangrijker is, om oplossingen te bespreken. En nu, voor het eerst, sluit de regering van Israël zich aan bij het Joods Agentschap om te investeren in de versterking van Reform en Conservatieve gemeenschappen in Israël. Ik ben ook hoopvol dat we binnenkort zullen concluderen dat een langverwachte beslissing ervoor zal zorgen dat de Kotel een bron van eenheid voor ons volk is, en niet een punt van verdeeldheid. En we zullen daar komen, moet ik zeggen.
Mijn goede vrienden,
De eenheid van het Joodse volk is te allen tijde van belang, maar vooral in deze tijd. Het is vooral belangrijk wanneer de aanval op de Joden zich niet beperkt tot het Midden-Oosten, want zoals Michael net zei: er is een golf van antisemitisme die woedt in Europa, maar het gaat verder, ook naar andere continenten.
Ik wil iets over antisemitisme zeggen. Mijn vader was een groot historicus en een student van dit fenomeen. Het heeft oude wortels. Het gaat terug tot ongeveer de Hellenistische tijd, vijfhonderd jaar vóór de geboorte van de christelijke jaartelling. Het heeft een lange traditie, en oude tradities, die soms niet uitsterven. Eeuwenlang geloofde de wereld de ergste dingen over Joden – en deze leugens werden niet alleen geloofd door de onwetende massa; ze werden ook geloofd door de opgeleide elites. Men zei over ons dat we gifmengers van putten waren, verspreiders van plagen, moordenaars van kinderen. De leugens die ooit werden geuit op het Joodse volk zijn nu gericht tegen de Joodse staat. Ze zeggen dat Israël organen oogst, aids verspreidt, en onschuldige kinderen daarmee voedt.
Ooit kon het Joodse volk niet eens haar collectieve stem verheffen om te vechten tegen deze leugens, deze laster. Vandaag hebben we een stem. En we moeten ervoor zorgen dat onze stem luid en duidelijk te horen is. We moeten ons uitspreken tegen de laster van het Joodse volk en de Joodse staat. En of het nu de premier van Israël is die spreekt bij de Verenigde Naties, of de Joodse studenten die spreken op een universiteitscampus, we kunnen en moeten leugens aanvechten. En de enige manier waarop je tegen leugens vecht is de waarheid vertellen. We hebben niets om ons te schamen. We hebben alles om trots op te zijn. Sta trots op. Spreek de waarheid over Israël. Wees trots als Joden.
De waarheid is dat Israël een groot land is, een diep moreel land. Natuurlijk, net als alle landen, is Israël geen perfect land. Maar Israël wordt voortdurend beoordeeld door velen in de internationale gemeenschap volgens een standaard van perfectie die op geen enkel ander land wordt toegepast en geen enkel land zou daaraan kunnen voldoen.
Er is een naam die de Joden een andere standaard geeft dan anderen. U weet hoe het heet. Het begint met een “a” en eindigt met een “m” [of een “e”]. We herkennen het voor wat het is. Je kunt niet de Joodse staat houden aan wat ik noem de driedubbele standaard. Een standaard voor de dictaturen – je verwacht niet veel van hen. De tweede norm is voor de democratieën. En de derde standaard – het is niet eens een dubbele standaard, het is de drie dubbele standaard. Er is een speciaal gedefinieerde standaard voor de democratie die Israël genoemd wordt. No way, nooit, geen dubbele normen, geen triple standaard. Behandel Israël eerlijk. Behandel Israël fatsoenlijk.
Nu heb ik een vriend die u wellicht kent. Zijn naam is Alan Dershowitz. En hij gaf, wat ik denk, is een zeer goede test. Hij zei dit in de Oxford Student Union. Tussen haakjes, hij zei dat hij de enige was die een debat in Oxford Student Union op Israël had gewonnen. Hij geeft een geweldig gevecht. Dus hier is wat onze vriend Alan Dershowitz, een groot vertegenwoordiger van de waarheid, gezegd heeft. Hij zei: noem één enkel land in de geschiedenis van de wereld dat geconfronteerd wordt met bedreigingen die vergelijkbaar zijn met die waarmee Israël bedreigd wordt, dat een betere reputatie heeft van de mensenrechten, dat rigoureuzer aan een rechtsstaat voldoet, en meer doet om burgerslachtoffers te minimaliseren. Hij vroeg dat en het antwoord was: er is geen ander land. Israël staat bovenaan de lijst.
En ik denk dat we de waarheid spreken ook over vrede. De waarheid is dat de reden dat we nog geen vrede met de Palestijnen hebben, niet is omdat we over nederzettingen verschillen, of over een territoriaal geschil, de gebieden die werden gewonnen in onze defensieve oorlog van 1967. Israëli’s en Palestijnen hadden al een conflict gedurende een halve eeuw – bijna 50 jaar – voordat Israël welk van die gebieden dan maar ook bezette, of zelfs maar een enkele nederzetting bouwde. En daarna, we vertrokken uit een deel van dat grondgebied – Gaza. We verlieten het tot de laatste centimeter of inch. Verwijderd uit de nederzettingen, ging het naar de grenzen van ’67, het ontwortelde alle mensen die er waren, werden mensen opgegraven uit hun graven. Wat kregen we? Vrede? We kregen raketten.
De waarheid is dat de reden dat er geen vrede tussen Israëli’s en Palestijnen is, is de aanhoudende Palestijnse weigering om de Joodse staat binnen welke grens dan ook te erkennen. Dat is de waarheid. Als u het probleem herkent, zult u in staat zijn om de oplossing te vinden.
En hier is nog een simpele waarheid: de waarheid is dat Israël vrede wil. De waarheid is dat ik vrede zoek. En als Israël, het volk van Israël, de regeringen van Israël, de Arabische leiders ontmoetten die vrede wilden, zoals in Egypte Anwar Sadat, en de Jordaanse koning Hoessein, dan heeft Israël vrede gemaakt. We konden dat doen, als je maar een Arabische leider ontmoet die in wezen zegt: We begraven het verleden. We grijpen de toekomst. We hebben geen eisen meer van de Joodse staat.
En als Israël een Palestijnse leiderschap ontmoet dat vrede zoekt, dat bereid is om het verleden te begraven, en geen eisen meer zal stellen aan de staat Israël – geen staat naast Israël om Israël te verplaatsen, geen staat naast Israël om de aangrenzende staat Israël te overspoelen met miljoenen Palestijnse afstammelingen; als we voldoen aan een leider die daadwerkelijk bereid is om eindelijk de Joodse staat te erkennen, dan zullen we vrede hebben. Maar dat is de eerste vereiste, de meest essentiële vereiste.
Ik blijf inzetten voor een visie van twee staten voor twee volkeren, waar een gedemilitariseerde Palestijnse staat de Joodse staat erkent. En Israël zal blijven werken voor de vrede in de hoop dat wat vandaag niet haalbaar is, misschien morgen wel haalbaar kan zijn.
Mijn vrienden,
Als u twijfelt over de toekomst van Israël , stel ik u voor erover te denken hoe ver Israël al gekomen is. U weet wel, voor ieder van ons, vooral de ouderen, hebben we een persoonlijk perspectief dat we kennen … we kunnen de toekomst beoordelen op basis van de weg die we tot nu toe hebben gereisd. Ik ben geboren een jaar na de oprichting van de staat, en de verandering in mijn perspectief, is niets minder dan prachtig geweest.
Ik herinner me als kind de opwinding die mijn vrienden en het hele land aangreep toen we ons eerste decennium van onafhankelijkheid vierden – chag asor. Het was een decennium waarin we onze Onafhankelijkheidsoorlog wonnen en onze bevolking verdubbelden. En toen Israël 20 jaar bestond, vierde ik het als een jong soldaat, met mijn collega-soldaten en met het volk van Israël – ik was kort na onze grote overwinning in de Zesdaagse Oorlog nog steeds onder de indruk dat we slechts een jaar eerder onze eeuwige hoofdstad Jeruzalem bevrijd en herenigd hadden.
Ik herinner me het gevoel aan het einde van de Zesdaagse Oorlog. Ik was opgegroeid in Jeruzalem, en het kantoor van mijn vader – hij was de hoofdredacteur van de Hebreeuwse Encyclopedie – en zijn kantoor was vlak naast de muur die Jeruzalem scheidde. En ik zou erheen gaan omdat er de fietsenmakers waren, dus ik heb altijd geweten dat ik niet die richting kon gaan, omdat ik de muur en de Jordaanse sluipschutters dan zou treffen. En ineens aan het einde van de Zesdaagse oorlog, was er een gat in de muur, en begonnen ze te stromen, duizenden, tienduizenden, door dit gat naar de Oude Stad, naar de Kotel. En we gingen er in en stonden naast de Kotel. Niemand zei iets. We waren net zo gebiologeerd door het realiseren van de eeuwenoude droom. Dat was wat ik me herinner van het begin van het derde decennium van het bestaan van Israël.
En toen, aan het eind, toen Israël 30 jaren bestond, waren we op het punt een grote historische vrede te bereiken met het grootste Arabische land, met Egypte. En toen ik het voorrecht had om Israëls 50e verjaardag te vieren als premier, hadden we al vrede met Jordanië en waren we bezig met bijna een miljoen immigranten uit de voormalige Sovjet-Unie te verwelkomen thuis.
Nu zijn twee decennia verstreken sinds die 50e verjaardag – bijna twee decennia sinds we die 50e verjaardag hebben gevierd. En we hebben sindsdien onze economie geliberaliseerd, acht extra Nobelprijzen gewonnen – dat is een groot aantal – bouwden in de 21e eeuw wegen en spoorbanen, ontdekten gas, transformeerden Israël tot een wereldwijde technologische macht en keerden de grap om: “Hoe maak je een klein fortuin in Israël? Begin met een groot fortuin.” Dat draaide dus helemaal op zijn kop. En we zijn de wereld nieuwe manieren van reizen gaan leren, nieuwe manieren van leven, nieuwe manieren van gezondheid, nieuwe manieren van gewassen telen. Vandaag smeden we nieuwe banden met landen in Azië, Afrika, Latijns-Amerika, en niet minder belangrijk, vandaag smeden we nieuwe banden met de Arabische landen in de regio, die in toenemende mate Israël niet als een onverzoenlijke vijand zien, maar als een gewaardeerde bondgenoot, als partner, samen in de confrontatie met gemeenschappelijke gevaren. Ik hoop dat ze ook te zien als partner in het benutten van de toekomst voor de verbetering van hun bevolking in deze grote strijd tussen moderniteit en middeleeuwen. Moderniteit moet winnen.
Dus nu dat Israël het einde nadert van zijn zevende decennium, kunnen we alleen maar bewonderd kijken naar wat we samen hebben kunnen bereiken tegenover de onmogelijke ongelijkheid. En ik twijfel er niet aan dat, ondanks de enorme uitdagingen waar we nog steeds mee te maken hebben, Israël blijft bloeien, want ik geloof in de ontembare geest van onze mensen, omdat ik geloof in onze onwankelbare band met de Verenigde Staten, en omdat ik geloof in u allen, in de onverbrekelijke band die Joden overal verenigt met het Joodse volk. Het is de band van het geloof. Het is een band van de hoop – niet de ondiepe hoop van ‘wishfull thinking’, maar de diepe bron van het vertrouwen dat afkomstig is van een volk dat de meest turbulente rivieren van de geschiedenis heeft doorwaad en triomfantelijk aan de andere kant in het Beloofde Land kwam. Dat is waar ik in geloof.
Ik dank u allen voor uw onmisbare deel in onze gemeenschappelijke reis. En dank u allen voor uw niet aflatende inspanningen om onze gemeenschappelijke toekomst veilig te stellen. Bedankt iedereen. Hartelijk bedankt.
[ Vertaald door Harry Nihom ]
[ Overnemen toegestaan, s.v.p. met Bronvermelding ]
Bron: IMRA – Independent Media Review and Analysis…
Bekijk: VIDEO toespraak Bibi Netanyahu
Stichting LeChaim
Rabobank Voorne-Putten Rozenburg
Rabo 11.77.23.800
Bank Identificatie Code (BIC): RABONL2U
IBANNUMMER: NL87RABO0117723800
of doneer via Paypal op www.stichtinglechaim.nl/donatie
* Stichting Lechaim heeft de ANBI status
Website: www.stichtinglechaim.nl | Facebook: www.facebook.com/slechaim | Flyer
Follow